روزهای شیرین من

 بیش از هرچیز توی این دنیا  مادرشدن است که  شیرین است و کمی قبل تر ازآن  که کودکت را در اغوش بگیری روزهای شیرین بارداری است  ، روزهایی که وجودش را فقط خودت تنها حسی میکنی.

لذتی  است از عمق جان ...از قلبت حسش  می کنی ...تمام مغزت ناگهان به فکر او ختم می شود ...آنگاه  به تمام تک تک سلولها ی بدنت  یکی یکی القا می شود و آنوقت است که نفس عمیقی همراه با یک لبخند می زنی و خدا رو شکر میکنی .

وقتی  مادر شدنت فراموشت می شود  با تلنگرهای کوچکی  از درون شکم برآمده ات تو را به خود می آورد ، وقتی از کار خسته و ناتوان می شوی به یادت نشاط و خوشحالی را به خود برمیگردانم ووجودت را  قوت قلبی بر خود محسوب می کنی .

زمانی که از بوی غذا، بوی خانه ، بوی پلاستک ، ماشین و... حال و درونت  آشوب میشود ، قدرتی عجیبی تحملت را به سرحد می برد.

من با تو شادم ، در این دنیا عمیقا هیچ حسی انقدر مرا خوشحال نکرده است ، عاشقانه میخواهمت ، برای به آغوش کشیدنت لحظه شماری می کنم.

از خدای مهربونی که تورا به من هدیه داد می خواهم ، تورا به من سالم ، صالح ، صبور ،  زیبا روی هدیه دهد.